คงจะเหลืออีกประมาณ 3 ตอน นะครับสำหรับผีซ่า..ขอรวมเก็บตกถ้อยคำ ที่ฟังแล้ว ช่างคิดช่างแปลช่างเสียดสีอย่างคำนี้ ในเล่มที่ 1 ตอนที่ 12 ที่โซตะ ลูกไล่ของฮานาดะ ได้ไปขอโทษเคจังคู่ปรับตัวฉกาจของพระเอกเรา ที่ืำให้เกิดการเข้าใจผิด "ถึงจะเกลียดฉันก็ไม่เป็นไร..เพราะฉันยังเด็ก จะแก้ตัวอีกกี่ครั้งก็ได้"......ลองคิดต่อครับ
ในตอนนี้ผีหนุ่มน้อยโอริตะนักศึกษาแพทย์บ้านม..คุณธรรม(ในเรื่อง) ที่อ่านหนังสือสอบจนติดแพทย์แต่ตายก่อนประมาณนั้น เก่งแต่ไม่สมดุลกับชีวิต...พูดถึงครอบครัวฮานาดะว่า "เป็นครอบครัวที่ไม่มีแม้แต่เศาเสี้ยวของปัญญา"....แหมคนเก่งช่างคิดช่างเสียดสี แต่ในมุมกว้างเป็นครอบครัวแห่งความสุข เฮฮา เป็นครอบครัวแห่งความรัก ในอีกมุมที่สะท้อนความเป็นครอบครัวนี้ได้ดี เช่น กรณีที่ฮานาดะซนจนต้นหญ้าขยาดนั้น มุมครอบครัวแห่งความรักบอกว่า "เพราะฮานาดะเป็นเด็กที่มีพลังเหลือล้นจนเกินไปต่างหาก ไม่ได้เป็นเด็กซนสะหน่อย"....ฮา
ในตอนเดียวกัน นอกจากผีหนุ่มโอริตะ จะนิยามครอบครัวของฮานาดะ ไว้แล้ว ยังนิยามเจ้าเด็กซ่าของเราต่อว่า "เปล่าประโยชน์ หมอนี่ไม่มีปัญญาพอที่จะเรียนรู้หรอก"...ที่สุดอะครับร้ายกาจอย่างร้ายแรงสำหรับคารมของโอริตะ...ให้ตายสิ
ในตอนเดียวกันเลยครับ ครูประจำชั้นของฮานาดะก็ ชมฮานาดะว่า "เด็กที่ปกติเอาแต่ซน มาโรงเรียนเหมือนมากินข้าวกลางวันเท่านั้น" นี่ชมแบบเด็กยอดเยี่ยมเลยครับ และคงมีคนที่มีลูกแบบนี้อยู่ มองในแง่ดีนะครับ "เด็กแค่มีพลังเหลือล้น เพราะโตขึ้นเค้าอาจกลายเป็น Hercules...ก็เป็นได้" (ฮา)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น